Wielka moc małych ziarenek, część pierwsza: czarnuszka.

Na początku krótka historia:

Czarnuszka od czasów starożytnych była szeroko stosowana do celów leczniczych i jako przyprawa. Znana była jako „ziarno Benedykta”.

W księdze ziół asyryjskich opisywano nasiona czarnuszki jako lekarstwo na problemy żołądkowe oraz do stosowania zewnętrznego na problemy skórne, takie jak świąd, wysypka, opryszczka.

Inne źródła podają, że w grobowcu Tutenchamona znaleziono olej i nasiona czarnuszki. Nazwa czarnuszka pochodzi od łacińskiego słowa „nigellus” lub „niger”, czyli czarny. W Egipcie były one używane przez Kleopatrę i królową w celach upiększających i leczniczych. Lekarze starożytnego Egiptu stosowali nasiona czarnuszki jako lekarstwo na przeziębienia, bóle głowy, zaburzenia trawienia, infekcje, stany zapalne i alergie. Hipokrates w V w p.n.e. stosował czarnuszkę na zaburzenia trawienia i wątroby. W I wieku zioło to było powszechnie stosowane przez Pliniusza Starszego. Działanie czarnuszki opisywał w dziele pt.: „Historia Naturalna”, jako środek na ukąszenia węży i ukłucia skorpiona, modzele, ropnie i wysypki skórne. Zalecano ją również na przeziębienia i stany zapalne. Nasiona czarnuszki mają właściwości odpychające niektóre owady, np.: mole.

Właściwości:

Nasiona czarnuszki zawierają związek zwany malatyną, której obecność czyni z tej przyprawy naturalny środek przeciwbólowy. Odwar leczniczy sporządza się poprzez zalanie łyżeczki nasion filiżanką ciepłej wody. Taki roztwór powinno się pić dwa razy dziennie. Inny składnik- nigielion działa przeciwskurczowo, dlatego czarnuszkę zaleca się spożywać podczas menstruacji w celu niwelowania bolesnych skurczy. Ma ona także właściwości regulujące miesiączkę, co może być interesujące dla młodych kobiet. W takim wypadku również zaleca się spożywanie odwaru.

Kto by pomyślał, że ta skromnie wyglądająca przyprawa wykazuje cechy silnie antybiotyczne?- antywirusowe, antygrzybiczne i antybakteryjne. Napar stosowany zewnętrznie na skórę pomaga w walce z trądzikiem, chorobą atopową i grzybicą. Zaletą czarnuszki jest również jej wpływ na układ odpornościowy. Zwiększa liczbę limfocytów we krwi, czyli komórek układu odpornościowego prowadzących walkę z chorobą. Osoby przeziębione lub chore szybciej powrócą do zdrowia, jedząc czarnuszkę dodaną do pieczywa lub przetworów warzywnych.

Szczególne zainteresowanie przyprawą powinny wykazać osoby chore na astmę. Olej oraz wyciągi z nasion rozszerzają oskrzela i łagodzą objawy choroby. Prowadzone są badania nad skutecznością czarnuszki w leczeniu jednego z najbardziej niebezpiecznych nowotworów- raka trzustki. Rokowania są dobre. Ekstrakt może stać się istotnym elementem w profilaktyce tego nowotworu i być szansą dla chorych na odzyskanie zdrowia.

Przyprawa ta ma również bardzo pozytywny wpływ na wątrobę, ponieważ ochrania i odtruwa jej miąższ. Eksperymenty prowadzone na szczurach potwierdziły, że zwierzęta, które otrzymały olej z czarnuszki, miały wątrobę zdrowszą i bardziej odporną na czynniki niszczące. Czarnuszka jest doskonałym składnikiem do wykonania leczniczego miodu i nalewki. Osoby, które mają wrażliwą błonę śluzową żołądka, mogą używać jej jako zastępstwa dla pieprzu. W Polsce przyprawa ta nie jest zbyt popularna. A szkoda, ponieważ mówi się o niej, że leczy wszystko oprócz śmierci J.

Olej z czarnuszki:

Olej z czarnuszki ma wiele właściwości zdrowotnych, dzięki czemu znalazł zastosowanie jak środek m. in. na wrzody i liczne alergie. Z kolei w kosmetyce jest traktowany jak antidotum na trądzik czy łupież. Natomiast w kuchni znalazł zastosowanie jako dodatek nadający potrawom korzenny smak.

Olej z czarnuszki posiada wyjątkowe właściwości zdrowotne, które docenili już władcy starożytnego Egiptu, dlatego został nazwany „złotem faraonów”. Nic dziwnego- olej z czarnuszki posiada wiele prozdrowotnych substancji: w około 85% składa się z nienasyconych kwasów tłuszczowych, na które składają się: kwas linolowy, kwas oleinowy i kwas alfa-linolenowy. Poza tym olej z czarnuszki zawiera witaminę E, beta-karoten, sterole, biotynę, liczne mikroelementy oraz przeciwutleniacze. Jednak najważniejszym związkiem znajdującym się w oleju z czarnuszki jest tymochinon- składnik olejku eterycznego nasion czarnuszki, dzięki któremu olej wykazuje działanie przeciwzapalne, przeciwbólowe, a także ochronne ma miąższ nerek i wątroby. Jednak co najważniejsze, dzięki niemu olej z czarnuszki, podobnie jak same nasiona, wykazuje potencjalne działanie przeciwnowotworowe.

Olej z czarnuszki- dawkowanie.

Zalecane spożycie olejku z czarnuszki u dorosłych to 1 łyżeczka 2 razy dziennie przed posiłkiem, a w przypadku dzieci- ¼ łyżeczki 2 razy dziennie.

Olej z czarnuszki- przeciwwskazania.

Olej z czarnuszki wykazuje działanie przeciwskurczowe- zawarty w nich olejek lotny hamował czynność skurczową mięśni gładkich macicy u szczurów i świnek morskich. W związku z tym może spowolnić lub całkowicie zatrzymać skurcze macicy u kobiet w ciąży, dlatego nie powinny go one stosować.

Olej czarnuszkowi obniża ciśnienie krwi, w związku z tym osoby zmagające się z hipotensją nie powinny po niego sięgać.

Na co pomaga czarnuszka i jej olej:

-na wrzody i inne dolegliwości żołądkowe

-obniża poziom cholesterolu i cukru we krwi

-łagodzi objawy schorzeń alergicznych

-ma działanie immunoprotekcyjne

-ma silne działanie antybakteryjne, antywirusowe i antygrzybiczne

-chroni przed skutkami promieniowania

-pomaga pozbyć się nadciśnienia

-przeciwdziała tworzeniu się kamieni nerkowych

-chroni przed osteoporozą

-przyspiesza gojenie się ran